गच्च आवसेच्या राती
ऐकू येई चन्द्रधुन
राजा गराड्यात उभा
पण पोरका आतून

पाणीदार वेदनेला
मुकेपणाचाच सोस
निवडुंगात गा फुल
होई दुःख हलकस

रोज रडते अवेळी
तिला सौंदर्याचा शाप
अन अंधारात घड़े
एक मोरपंखी पाप.....
महेन्द्र गौतम