मराठी साहित्य | मराठी संस्कृती | मराठी वाङमय | गर्जा महाराष्ट्र माझा |
या किर्र मध्यरात्रीला
अंधार का व्याकुळ झाला
का अशी तडकली धरती
बर्फातुन उठल्या ज्वाला?
पाण्याची वाफ का व्हावी
या निळसर चमचम राती
का विझू विझू पेटाव्या
निस्तेजल्या चक्षु ज्योती?
कुणी खिन्न झाडाखाली
का अश्रु ढाळीत बसले
ती कुठे कुणा कळ उठली
अन कोण विकटसे हसले?
आवेग अनावर होतो
जीव झुरणी लागुन जातो
भेगाळ जमीनीवरचा
मी तडफड मासा होतो...
महेंद्र गौतम..
आणि...
हि क्रमाक्रमाने खंगत जाणारी माणस बघ
त्यांच्या पाठीवरच भल मोठ बाक बघ
एकदा तुझी छापील किंमत ठरल्यावर
तुही असाच क्रमाक्रमान बोथट होत जाशील
वेड्या....!!
वेदनांना कुठे जात धर्म असतो???
चटक्यांची संवेदना तर
इथून तिथून सर्वाना सारखीच
म्हणुनच....
तुझ्यामाझ्यात जन्मावा एक तुकाराम....
नाठाळाच्या माथी काठी हाणनारा....
(अनावर)
महेंद्र गौतम.
