पाखरं वाट बघतायत
डहाळ्या डहाळ्यावर बसून
काळ्या भुईतून तांबडा सूर्य उगवेल याची.
कोण्या येड्या फकीरानं
पाखरांना दिलाय महामंत्र
वणव्यापासून ऊब मिळवण्याचा
तेंव्हापासून.....
पिवळ्याधम्मक सोनफुलांनी
डवरलेल्या फांद्याफांद्यावर
पंखात बळ साठवत
पाखरं बसून आहेत निर्धास्त.
ही वणव्याची राखं उडतेय
आता मृगाचे थेंब कोसळतील
उध्वस्त राखेतून हजारो कोंब तरारतील.
पाखरांच्या करुणघन डोळ्यात बहरतंय
उद्याच हिरवं स्वप्न.
पाखरांच्या चोची अधीक गुलाबी
पिसं अधीक शुभ्र
आणि मनं पिसासारखं अल्लद होतंय
मला अश्वत्थाच्या पानांची सळसळ जाणवतेय.......

(पाखरं गाणी गाणारं आहेत.)

महेंद्र गौतम......