अर्थ

तो शोधत हिंडतो अर्थ
जगण्याचे, मरण्याचे, ये-जा करणाऱ्या श्वासांचे
याचे-त्याचे,अगदी कशाचेही.
जिभेखाली अविरत स्रवणारी लाळग्रंथी
दाढेत सरकावलेल्या तंभाखूतंल निकोटिन
आमनधपक्या नजरेत पडलेला
एका सद्गृहस्थाचा कोण्या सदगृहिनीसोबतचा
अनैतिक चोरटा संभोग.
पिवळट पडलेल्या जाईच्या वेलीवरचा
अर्धसुकला बहर,
भरवर्गात अठरासखमवर अडखळल्यावर
अष्टोदरुसे आठवायचा मोका न देताच
गालावर उमटलेले मरतुकड्या पण
मारकुट्या मास्तरांचे हिरवे बोटं.
अखंड वाहत्या रस्त्यावरचा फुटपाथ
तीन काळपट ओबडधोबड दगडांची चूल
जर्मल भगुण्यात रटरटणारे पांढरट मांसतुकडे,
जुनाट साडीच्या आडोश्याला नाहणाऱ्या
प्रशस्त छातीच्या भरदार फाटक्या बाया,
डोक्याला तेल नसणारे, पायावर धुळीचे थर मिरवत
काहीबाही खेळणारे मळकट लेकरं,
विशिष्ट तारेतले जर्दलाल विझल्या डोळ्यांचे भुरकट पुरुष,
तो लावत बसतो यांचा परस्पर अन्वयार्थ.
त्याला दिसतं ठन्न वाळक्या खोडात
एखादं हरीण एखादा मोर,
अर्धओल्याकोरड्या बाथरूम फरशीवर
अनाम  लमाण स्त्रीचा करुण चेहरा
सिगारेटच्या धुरातला चंद्र
पळणाऱ्या सफेत ढगात शेपूटधारी माणसांचे जत्थे,
आताशा त्याला कशातही काहीही दिसतं
अन मनात युरेका युरेका होतं.
त्याच्या झोपेत येत नाहीत स्वप्न
तर येतात असंख्य आवाज घुंघुं गोंगाट
मग तो म्हणतो सृजनाच्या पादरफुसक्या गप्पा
हाणू नयेत मैथुनाभिलाषी, खादाड स्वार्थी लोकांनी
तर शोधावं संगीत गोंगाटातंल,
त्याचा करावा पतंग नी सोडून द्यावा या मोकळ्या आभाळात
उंच उंच अधिक उंच...
मग चिरकावं मनात लाखदा युरेका..
फक्त एवढ्याचसाठी ,
तो शोधत हिंडतो अर्थ
जगण्याचे, मरण्याचे ये-जा करणाऱ्या श्वासांचे
याचे -त्याचे अगदी कशाचेही.

महेंद्र गौतम.